Longeren is een heel belangrijk onderdeel in de opleiding van je paard. Met zijn korte bouw en zware schouderpartij, zoals veel barokke paarden heeft ook Peer de neiging een look alike te tonen in zijn bewegingen. Zijn zelfhouding is heel mooi, echter daarbij gebruikt hij niet goed zijn buikspieren en houdt daardoor zijn rug vast. Daardoor komt het achterbeen niet goed onder de massa. Hij leeft in zijn zware schouders, maar de kracht zit hem nu juist in de achterhand. Dat vergeet hij een beetje.
Peer is gefokt voor Endurance. Hij zal daarom nooit zijn benen hoog optillen in het werk, want dat is verspilling van je energie 🙂 Als jong paard had hij een tamelijk zware onderhals en hing zijn zwaartepunt ver naar voren, waardoor hij over zijn voorbenen schuin naar achteren stonden in het stilstaan. Zijn galop was als de vlucht van een hert. Hoog hoofd, korte rug en met 2 benen tegelijk afzetten. Hij ging veel te hard en volledig in onbalans.
In het AR/Rechtichten werken we aan een goede LFS, dat wil zeggen. Lateral bending, Forward down and stepping under. Het stretchen van de bovenlijn en de connectie tussen voor- en achterhand is een continue aandachtspunt bij Peer. Tevens legt hij de lat erg hoog voor zichzelf, hierdoor zet hij zijn schouders een beetje vast. Dit is voor mij een grote uitdaging mbt gecentreerde diepe ademhaling, zacht ogen, correcte aanwijzingen en volledig ontspannen houding, anders zal hij niet loslaten. Het vast houden in de schouders veroorzaakt o.a. ook dat hij gaat sloffen. Openen van de schouders is dus ook heel belangrijk en dat kan alleen als hij ver genoeg kan zakken met zijn hals, met zijn zwaartepunt achter de schouderpartij, een goed ondertredend achterbeen en een aangespannen buikspier en borstspier.
Op het filmpje zie je Peer in een gevorderd stadium stretchen. Maar hier laat hij nog niet voldoende los. Zijn bovenlijn moet nog meer op lengte komen, waaronder ook zijn nek en verderop in het filmpje kun je zien in de travers oefeningen, dat hij veel moeite heeft goed te verzamelen.